Fundamenty zimą – warto budować? [FOTOREPORTAŻ]

Wylewać ławę fundamentową w listopadzie lub grudniu? Murować w ogóle fundamenty pod koniec roku? My zdecydowaliśmy się na prace w zimne miesiące.

Zimą można wznosić fundamenty! Zwłaszcza polską zimą… Oczywiście kilka ograniczeń istnieje, ale warto pomyśleć o takim rozłożeniu prac, by w następnym roku ze wszystkim zdążyć. Jest to szczególnie istotne, gdy buduje się w technologii strawbale.

A w 2017 roku czeka nas sporo roboty: postawienie konstrukcji drewnianej, przykrycie jej dachem, złożenie kominów, położenie stropu, przygotowanie bloczków słomiano-glinianych, wymurowanie z gliny lekkiej ścian garażu, postawienie ścian z kostek słomy, tynkowanie itp., itd. (A co z tego nam się udało naprawdę zbudować ze słomy i gliny w 2017 roku, sprawdzić możecie po kliknięciu w odnośnik w tym zdaniu.) Przy takim nawale działań wszelakich czekanie z fundamentami do wiosny mogłoby znów wszystko przesunąć.

Oczywiście mieliśmy w planach fundamenty wcześniej. Jednak wpierw trzeba było poprawiać projekt, potem pani w urzędzie go nie przyjęła, potem raz jeszcze trzeba było co nieco zmienić. Oczekiwanie na pozwolenie na budowę trwało sześć tygodni, uprawomocnienie się – kolejne dwa i już mieliśmy mocno zaawansowaną jesień.

Później do akcji wkroczył geodeta, który wytyczył fundamenty. Nie za późno już było na ich budowę? Po konsultacji z wykonawcą i kierownikiem budowy okazało się, że to teoretycznie nie problem.

Kilka wskazówek dotyczących wznoszenia fundamentów późną jesienią i zimą

Późną jesienią ziemia nie jest jeszcze przymarznięta – jak może się to zdarzyć wczesną wiosną po dłuższej zimie, nie ma więc problemu z wykopami pod ławę fundamentową.

Beton na ławę fundamentową można wylewać, gdy termometr nie wskazuje mniej niż 0℃, co odważniejsi ustawiają granice na –5℃. Na Mazowszu w grudniu rzadko kiedy mamy niższą temperaturę powietrza. Uważać trzeba później – przy murowaniu dalszej części fundamentów z bloczków betonowych.

Aby mieć pewność, że zaprawa złapie, powinno być co najmniej 5℃. Jeśli meteorolodzy nie zapowiadają takiej ciepłoty w najbliższych dniach po wylaniu ławy, po jej utwardzeniu się, należy ją zasypać. Odsłoniętej mrozy mogą zaszkodzić.

Na razie tyle teorii. W praktyce, w naszym przypadku, było więcej kłopotów.

Fundamenty z przygodami

Właśnie po to, by ich uniknąć w styczniu mijającego roku zrobiliśmy badania gruntu. Wykazały, że zwierciadło wód podziemnych znajduje się zaledwie 1,3–1,5 m pod powierzchnią gruntu. O ile stanowi to pewien problem dla przydomowej oczyszczalni ścieków, o tyle teoretycznie nie powinno przeszkadzać to w posadowieniu domu metr w głąb.

Jednak, gdy w drugiej połowie listopada na działce zjawiła się koparka, okazało się, że woda jest nie na 1,3 m, lecz 70 cm…

W ruch poszła pompa. Jej użycie było konieczne, by w ogóle móc wstawić szalunek.

Pierwsze urządzenie było za słabe, drugie na szczęście pomogło. Przygotowane wcześniej drewno powędrowało w dół, podobnie jak betonowe bloczki pod zbrojenie i same pręty.

To niestety nie było ostatnie wyzwanie. Wcześniejsze perypetie, a zaraz potem pogoda, która zaoferowała nam trochę śniegu, przesunęły wylewanie ławy niemal na połowę grudnia. Woda znów się zebrała.

Kto budował, ten wie – lepiej wszystkiego pilnować samemu. To w końcu twój dom, nie wykonawcy. Jemu może się akurat nie chcieć, może iść na łatwiznę, może nie wziąć czegoś pod uwagę, zwłaszcza gdy nie budował wcześniej ze słomy i gliny. A nawet jeśli budował, to nie siedzi wam w głowie i nie wie, co sobie wymyśliliście i jakie dokładnie macie plany. Może się na przykład zdarzyć, że wyleje wam resztki z betoniarki na środek przyszłego ogródka…

W myśl powyższej zasady zjawiliśmy się na działce kilkanaście minut przed planowanym przyjazdem betoniarki. A tam zbrojenie w 3/4 w wodzie.

Ktoś stwierdził, że beton wyprze tę wodę i w sumie nie ma problemu. Szybka konsultacja z kierownikiem budowy – absolutnie nie lać betonu do wody, zbrojenie musi być ponad nią! A betoniarka już przyjechała, za chwilę druga…

Nie wiem, co byśmy zrobili bez pomocy Ochotniczej Straży Pożarnej. Naprawdę nic to, że musieliśmy poczekać na nią ponad pół godziny. Gruszka mogła się o tyle dłużej pokręcić.

Dygresja o drzewach

Gdy strażacy pompowali, kierowca betoniarki rozważał, którędy ma wjechać na działkę. Widzieliście wyżej – generalnie jest mokro. Mówimy, że wjazd jest tam, on się uparł na swoje.

Tym razem pominę traktowanie drzew w Polsce (oraz to, że o drzewa musimy dbać, bo zarówno te liściaste, jak i iglaste są nam bardzo potrzebne). W tym kraju zapomniano też chyba, że klient – nasz pan. Ostatecznie kierowca próbował wjechać tam, gdzie sobie wymyślił. I się zakopał. Moja satysfakcja była niemal dzika. Wyszło na to, że jak się chce, to jednak można zgodnie ze wskazówkami klienta.

Nie znoszę takich ludzi. Kto komu płaci? Do zalania ogrzewania podłogowego z pewnością weźmiemy kogoś innego. Wspominałam już o wylaniu resztki betonu z drobnymi kamyczkami na środku ogródka? W naszym przypadku nie był to co prawda środek ogródka. Planowałam tam „tylko” jakiś żywopłot lub ogródek ziołowy. Drobiazg, nie? Przez trzy godziny naszego pobytu na działce nikt nie raczył spytać, gdzie będzie można pozbyć się tego żwiru.

A potem się ludzie dziwią, że klienci się „awanturują”.

Ława fundamentowa wylana i… zalana

W każdym razie woda została wypompowana, zbrojenie nie było zapiaszczone, ława została wylana. Mamy nadzieję, że zgodnie z wcześniejszymi ustaleniami beton był z hydrofobowym dodatkiem…

Kłamstwem byłoby stwierdzenie, że wszystko udało się zrobić przed końcem dnia. Księżyc wzniósł się już dość wysoko nad horyzont.

Przez kolejnych kilka dni woda oczywiście znów naszła. Na dniach zdjęty ma być szalunek.

Trochę przejechaliśmy się na tych badaniach gruntu. Poza pomiarami poziomu wód na szczęście reszta ustaleń wydaje się sensowna: pod nogami sporo piasku, a potem glinę. Po deszczu cała woda zatrzymuje w piasku. Nie mam wrażenia, że minione lato i kończąca się jesień były bardzo deszczowe, ale chyba będę musiała zmienić swoje postrzeganie rzeczywistości. Przynajmniej jeśli chodzi o naszą działkę.

Grunt podobno wystarczająco przenosi obciążenia i jest dość jednolity, więc dom powinien osiadać równomiernie. Oby to był koniec problemów.

My tymczasem przygotowaliśmy nowy wjazd tak, aby żaden samochód już się nie zakopał. Muszę przyznać, że mi się podoba. A Wam?

Fundamenty zimą – podsumowanie

Przydatny artykuł? Polub dom ze słomy i gliny na Facebooku. Dzięki temu nie przegapisz innych wpisów o budowie domu oraz ciekawostek, które publikujemy tylko tam.